Yedi Uyurlar Ashâb-ı Kehf

..shâb-ı Kehf (rıdvanullâhi aleyhim ecmain) Kur’ân-ı Kerim’in Kehf Suresi’nde yer alır. Ashâb-ı Kehf’in bilinen isimleri şunlardır: Yemlîha, Mekseline, Meslîna, Mernûş, Şâzenuş, Debernûş, Kefeştetayyûş ve peşlerine takılıp, mağaranın iç kapısında onları bekleyen köpekleri Kıtmîr… Hz. İsa (a.s.) ile Hz. Peygamberimiz (s.a.v.) devrinin ortalarında, Hristiyanlığın bilinip, yer yer unutulduğu çağlarda yaşamışlardır. Eserdeki gerçek, onların Tarsus şehrinde bulunduklarıdır. Roma İmparatorluğu’na bağlı bu şehri ziyaret eden İmparator Dakyanus, hadisenin başlangıcının vesilesidir. Halkı putperestliğe çağıran İmparator, gençlerin kendisine teslim ve bâtıla tâbi olmamalarına karşılık, kendilerini öldüreceğini söylemiş; gençler de ısrar edince, hükümdar, onlar için bir müddet tayin edip, oradan başka şehre yönelmiştir. Bunun üzerine bu gençler, bir mağaraya sığınmışlar ve Kur’ân-ı Kerim’in beyanıyla da, burada üç yüz dokuz sene uyumuşlardır. Dakyanus, dönüp de onların mağaraya saklandıklarını öğrenince, çıkmalarına mani olmak için mağaranın girişini kapattırmış, iki büyük zat da, Ashâb-ı Kehf’in hayat ve adlarını bir levhaya yazarak, duvarların arasına koymuşlardır ki, “Rakîm” denilen, bu levhadır.

ISBN

978-625-7328-45-6

Sayfa Sayısı

102

Yayınlanma Tarihi

2020